نحوه به کارگیری آسیب‌زاست

یک کارشناس ارتباطات پیرامون این موضوع می‌گوید: در تعریف آسیب باید یک چارچوب مفهومی و سیستمی قائل باشیم چراکه آسیب شناسی مبتنی بر یک دیدگاه سیستمی و ساختاری است. آسیب یعنی ناکارآمدی و ناتوانی بخش یا کل یک سیستم به‌گونه‌ای که قادر نباشد اهداف و کارکردهایی که برایش تعریف شده است را محقق کند.

اسماعیل قدیمی می‌افزاید: اعتقاد دارم ورود نابهنگام فناوری‌های نوین به نظام‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، تربیتی و اخلاقی جامعه آسیب می‌زند. البته باید متذکر شوم که ابزار برای تسهیل و بهبود زندگی بشر ساخته شده‌اند و به خودی خود آسیب‌رسان نیستند و این مدیریت و نحوه, به کارگیری, آنهاست که ایجاد آسیب می‌کند.

او ادامه می‌دهد: این آسیب‌ها باعث می‌شوند نتوانیم نظام‌های حقوقی و اخلاقی حاکم بر جامعه را مدیریت کنیم که باعث اختلال در نظام موجود می‌شوند و با توجه به سوءمدیریت در این حوزه نمی‌توانیم رفتارها و کارکردهای این فناوری‌ها را مدیریت کنیم. در نتیجه این تقابل بین نظامات سنتی و فناوری‌های نوین افراد با یکسری رفتارها، نیازها و عوامل جدید رو‌به‌رو می‌شوند که اگر مدیریت نشوند افراد دچار سرگردانی شده و تحت تاثیر نظام‌های دیگر قرار گرفته و به سبب آموزش الگوهای تربیتی و معرفی سبک زندگی خاص، رفتارهایی مانند ازدواج‌های غیررسمی، روابط عاطفی نادرست در فضای مجازی و... در جامعه رواج پیدا می‌کند که منطبق با ارزش‌ها و هنجارهای نظام اسلامی و جامعه ما نباشد. علاوه بر این استفاده از ابزارهای فناوری‌های نوین به زیرساخت‌های اقتصادی و اشتغال کشور هم لطمه وارد می‌کند.

قدیمی در رابطه با راهکار مقابله با این آسیب‌ها می‌گوید: ریشه همه این آسیب‌ها در مدیریت این فناوری‌هاستکه باید بگویم ما در این حوزه نیازمند مدیریت کارآمد برای هدایت و شناسایی این فناوری‌ها هستیم. باید روی تبعات استفاده از این فناوری‌ها مطالعه و تحقیق صورت بگیرد و تا حدممکن آسیب‌های ناشی از آن کاسته شود. باید تاکید کنم محدودیت استفاده از این فناوری‌ها راه چاره نیست.